Angst

"Ik ben gewoon zó bang dat het helemaal fout gaat komende weken."

-'Maar waarom zou het dan fout gaan?'

"Nou, ik krijg het súper druk. Proefwerkweek, werk, hobby's, mijn verjaardag. En ik ben niet zozeer bang dat ik slechte punten haal of zo, maar meer dat ik hierdoor niet lekker in mijn vel ga zitten!"

-'Ach, dat zie je vanzelf wel. Als je genoeg rust neemt komt dat helemaal goed.'

"Nee. Ik denk het echt. Het voelt in ieder geval nu al alsof het fout gaat."

-'Dan zal het ook fout gaan.'

Beduusd kijk ik mijn vriend aan. Hallo?! Ik wil graag steun ontvangen op dit punt. 

Gelijk heeft hij echter, like always, wel. Als ik me nu al voor ga nemen dat iets fout gaat, waarom zou het dan goed gaan? 

Zoals ik ook een artikeltje over een Jacksgap video 'Love' heb geschreven, zo schrijf ik er nu een over angst.

Het gaat om de volgende video. 

In de video zie je eerst de zogenoemde 'kleine' angsten.

Spinnen, vogels, het donker, geesten en hoogtes. 

Ikzelf krijg de kriebels bij spinnen, voel me snel angstig in het donker en hoogtes benauwen mij, dus ik neem ze écht wel serieus.

Ik wilde het vandaag alleen hebben over de andere angsten die er ook nog genoemd werden. 

Ik vind het zo knap dat mensen durven uit te spreken waar ze bang voor zijn. Vele zien het namelijk toch als een zwakke plek waar iemand je zou kunnen raken als hij of zij er vanaf weet.

We zijn bang voor allerlei dingen. Het filmpje maakt me in eerste instantie dan ook niet vrolijk.

Al deze mensen gaven zich bloot voor de camera, maar daardoor indirect voor de hele wereld. 

Je angsten zijn niet onbelangrijk, je moet ze niet wegdrukken of verdrukken. Zij vormen jou als een persoon en zij zullen jouw manier van leven ook bepalen in de toekomst.

De angsten die genoemd werden, zoals mensen verliezen, alleen eindigen, terugvallen in een depressie of het gevoel van leegte, zijn denk ik voor niemand onbekend.

Je hoeft er zelf niet direct mee te maken te hebben, maar indirect vast wel.

Je kent vast iemand in je omgeving die ooit iemand verloren heeft en nu daar voor vreest. 

Al deze angsten liggen in de toekomst.

De toekomst, een angst op zichzelf.

Nietzsche zei dat we alles probeerde te controleren met als motivatie onze angst.

Onzekerheid en onbekende dingen gaven ons angst. Bekende niet.

Omdat het bekende zo vertrouwd en veilig voelde, probeerde we niets nieuws meer uit. We maakte een bepaald groepje van gedachten, acties en handelingen die 'goed' waren en bekend. De onbekende grond blijft zo onbetreden en houdt zijn label 'slecht'.
Het onbekende is roekeloos en kan zomaar dingen doen die je niet verwacht, hierdoor kan je je er niet op instellen en is het lastig je voor te bereiden.
Angst ontstaat.

Zonder het onbekende te betreden zal je leven ook nooit meer bieden dan dat het nu al doet, je blijft in dezelfde patronen hangen waar je eigenlijk de hele tijd al in hangt.
Angst houdt ons tegen dingen te ondernemen en stappen te nemen.
Angst is het kleine stemmetje achter in ons hoofd wat je weer overhaalt veilig met een dekentje op de bank te kruipen.

Het tweede gedeelte van het filmpje gaf me echter meer moed.
Iedereen om ons heen heeft ook angsten, je hoeft ze niet te zien, je hoeft ze niet aan te horen, maar geloof me ze zijn er best.
Niet iedereen is er ook zo mee bezig, je hoeft ook helemaal niet bewust stil te staan bij het feit dat je ergens bang voor bent.
Juist niet. Laat het maar lekker kletsen daar achter in je hoofd, vooral niet te veel waarde aan hechten. 

Zonder deze angst, was het leven maar saai en voorspelbaar. Lekker veilig en bekend.
Door deze angst weet je waar je grenzen liggen, weet je of je ze moet opzoeken, of het daar de tijd nog niet voor is.
Angst is geen fysiek iets dat constant naast je loopt, het is niet tastbaar en niet te omschrijven. Het is een persoonlijke ervaring die iedereen op een andere manier heeft.
Het zit in je hoofd.
Er is geen letterlijke lijn waar je overheen moet, angst is een gevoel dat zich ontwikkeld bij het onbekende gewoon omdat het nieuw is.

Maar sinds wanneer is nieuw slecht? Is onbekend meteen fout en zijn we niet meer in voor een beetje spanning?
Het leven is er om geleefd te worden en je mag fouten maken. Ik kom vaak genoeg teksten tegen over dat je fouten mag maken in het leven, omdat het geen gebruiksaanwijzing erbij heeft geleverd. Dat is ook waar.
En er zou ook geen gebruiksaanwijzing voor te maken zijn, naast het feit dat je moet ademen. 
Je angsten zijn van jou en je leven is van jou.
Altijd binnen de lijntjes blijven kleuren zal de gewenste positieve reacties opleveren van mensen die ook binnen de lijntjes blijven, maar kom je iemand tegen die deze allang overschreden heeft, dan zal hij of zij zonder pardon zeggen dat je meer in je hebt en meer kan bereiken in het leven.

Verschillende geloven hangen het idee van reïncarnatie aan, iets wat ik heel bijzonder en mooi vind. Maar het leven in deze vorm, het hier en nu, dat krijg je, ook volgens deze geloven, niet meer terug.
Laat jij een gevoel dat tussen je oren zit je tegenhouden om je leven te leven?

Waarom beginnen wij überhaupt ons leven met een kleurplaat, waar lijnen op getrokken zijn. Een leeg blad is een vele mooiere start.